بهبود عملکرد پروتکل مسیریابی کنترل و تشخیص پویای ازدحام در شبکه سیار موردی

کنترل ازدحام در شبکه های سیار موردی موضوعی است که در دهه اخیر بسیار مورد بررسی قرار گرفته است. ویژگی های خاص این نوع شبکه ها مانند تحرک گره ها و شکست مسیر، پیاده سازی مکانیزم های مناسب را جهت کنترل ازدحام در این شبکه ها، با چالش رو به رو کرده است. در این پایان نامه یک روش مسیریابی مناسب با قابلیت کنترل ازدحام در شبکه های سیار موردی پیشنهاد شده است. در این روش هر گره در شبکه قادر است با استفاده از الگوریتم تشخیص وقوع ازدحام وضعیت ازدحامی خود را تعیین کند و با ارسال پیام های کنترلی وضعیت ازدحامی خود را به اطلاع همسایگانش برساند. در این روش هنگامی که برای اولین بار مسیری بین گره های مبدا و مقصد ایجاد می شود، وضعیت ازدحامی تمام گره های میانی "دور از ازدحام" یا به اصطلاح "امن" می باشد. اگر در یک مسیر موجود گرهی دچار ازدحام شود، با ایجاد تغییر جهت در مسیر، گره مذکور از مسیر حذف می شود تا در فرایند ارسال بسته های داده خللی ایجاد نشود. به علاوه از آنجا که رخداد پدیده شکست مسیر در این نوع شبکه ها معمول می باشد، این روش با انتخاب مسیر جایگزین مناسب، مسیر اصلی را ترمیم می کند. نتایج شبیه سازی های متعدد نشان می دهد که روش پیشنهادی نسبت به روش مشابه یعنی dcdr در پارامتر های تاخیر انتها به انتها و نسبت تحویل داده عملکرد بهتری از خود نشان می دهد.